Inloggen

Niue Het kleinste land ter wereld

Snorkelen in Niue
Snorkelen in Niue
©
Niue

Onderweg vanaf Suwarrow naar Tonga is het maar een kleine omweg naar Niue. Omdat we wel van een omweg houden besluiten we een kijkje te gaan nemen op Niue, ook al hebben we nog nooit gehoord van dit kleine land.

We slaan onze pilot ("reisgids") er op na en die is wat ontmoedigend over Niue: je kan er niet ankeren dus de enige optie is een mooring gebruiken, de omstandigheden worden ronduit gevaarlijk wanneer de wind naar het Westen draait, zelfs de dinghies zijn er niet veilig en je moet dus met behulp van een opgestelde hijskraan bij ieder bezoek de dinghy de kade op takelen. Ook op het kortegolfradionetje hadden we al rapportages gehoord van boten die er nogal onstuimige nachten beleefden. Hmmmm.

Maar de goede kanten zijn het vrij grote aantal walvissen, het kraakheldere water, interessante grotten zowel boven- als ondergronds, totaal gebrek aan criminaliteit, mooie begroeiing, enzovoorts.. We besluiten nieuwsgierig en vol goede moed richting Niue te varen, we kunnen immers altijd nog gewoon doorvaren naar Tonga als het ons niet aanstaat.

Wedstrijd

Slakkenrace maar Omweg loopt lekker met de Parasailor
Slakkenrace maar Omweg loopt lekker met de Parasailor
©
Vaguebond
Suwarrow to Niue
Voor de wind met een zeer lichte wind; dan komt de Parasailor weer goed van pas!! Heerlijk zeil. Prachtige foto vinden we, met dank aan SY Vaguebond.

Onze vrienden van de Vaguebond, en Donazita waar we mee optrokken op Suwarrow, besluiten ook koers te zetten naar Niue, wat zo'n 500 mijl verderop ligt. Maar wanneer meerdere zeilboten op hetzelfde moment vertrekken en dezelfde bestemming hebben dan is het geen oversteek meer maar een wedstrijd! Een slakkenwedstrijd lijkt het te worden, want er is maar weinig wind. De weersvoorspelling was niet echt ideaal maar niemand wilde langer blijven op Suwarrow dus we gaan ervoor. De eerste dagen zal er weinig wind staan maar later zal ze gaan aantrekken. De berekende dag van aankomst ziet er op de weerkaarten raar uit en als we die informatie moeten geloven zal de wind plotseling vanaf windstil in korte tijd aantrekken tot meer dan 30 knopen. Meestal is er een reden voor zo'n drastische verandering in windsterkte maar wat die reden precies is blijft ons onduidelijk en we hebben er geen behoefte aan om te ontdekken wat die reden is. Het zal er echter om hangen of we voor die drastische windverandering op onze bestemming kunnen aankomen. Omweg is de kleinste boot en dus theoretisch het langzaamste. Vaguebond vaart net iets sneller dan wij en verdwijnt binnen een dag uit het zicht. In eerste instantie heeft Donazita moeite om ons bij te houden maar als de wind na twee dagen wat begint aan te trekken halen ook zij ons in. We blijven echter gemotiveerd om zo snel mogelijk te blijven varen want de weersvoorspelling van die laatste zeildag staat ons nog steeds niet helemaal aan. Halverwege de oversteek begint de wind steeds verder toe te nemen en wordt wat vlagerig en draaierig. Normaal gesproken zeilen we 's nachts langzamer en pakken we niet alle wind, maar nu zetten we alles op alles. En dat betekent 's nachts zo nu en dan je nachtrust onderbreken omdat de wind wat rustiger is geworden en je dus meer zeil op kunt zetten, of dat de wind wat aantrekt en je het dan plotselinge teveel aan zeil weer moet wegnemen.

Tot onze verbazing zien we 's ochtends als de zon opkomt ineens Donazita vlak voor ons varen! Het lijkt een beetje op de wedstrijd van de schildpad en de haas: Donazita dacht een grote voorsprong te hebben en zich wel een luie nacht te kunnen veroorloven en daar hebben wij onwetend van geprofiteerd. Helaas heeft Donazita ons nu ook ontdekt en de wedstrijd begint weer opnieuw. Niet voor lang, want inmiddels zijn we op de laatste dag van onze overtocht geraakt en er ontstaat inderdaad "raar weer". Het begint te regenen, steeds harder.

Rotweer; Frans not amused
Rotweer; Frans not amused
©
Suwarrow to Niue
Het is maar 24 graden en het regent pijpestelen en waait als een waanzinnige. Het is kkkkoud (als je verwend bent geraakt door continue tropische temperaturen). Het lijkt donker maar het is midden overdag!

Het wordt koud, heel koud. Voor het eerst in onze zeilcarriere hebben we het zo koud dat we onze gloednieuwe warme zeilpakken aantrekken. Wanneer ik na de verkleedpartij weer de kuip inkruip zie ik tot mijn schrik dat de wind ineens volledig is gedraaid en de fok bak staat. Donazita heeft de zeilen inmiddels neergehaald en vaart op de motor. Ook wij zetten de motor in maar proberen nog zoveel mogelijk de zeilen erbij te gebruiken. De wind zwelt, zoals voorspeld, inderdaad in korte tijd aan naar 30+ knopen en staat nu recht op de neus. Donazita heeft moeite om vooruit te komen maar wij hebben een krachtige motor en we halen Donazita in, maar voor het donker zullen we Niue desondanks niet meer kunnen halen. Via de radio informeren we bij Vaguebond die wel net op tijd is aangekomen op Niue. Ze vertellen ons dat het geen enkel probleem is om daar in het donker te arriveren, maar er is wel een ander probleem: Er is maar 1 mooring over. We willen desnoods met twee boten aan een mooring maar de gezaghebbenden op Niue gaan niet akkoord met dat voorstel. Omdat Donazita nauwelijks vooruit komt wordt het duidelijk dat Donazita helaas de nacht zal moeten doorbrengen op een woeste zee, in de stortregen en met 30 knopen wind. Ondanks de door Vaguebond doorgespeeld GPS-coordinaten van de mooring blijkt deze maar moeilijk te vinden: Het regent, het is zwaar bewolkt en dus pikdonker en als we een lamp gebruiken worden we verblind door de regendruppels. Na wat rondzoeken vinden we gelukkig toch de mooring en lukt het ons om de lus uit het water op te pikken met de bootshaak. Ik trek snel wat lijnen door de lus en nu liggen we voor vannacht veilig en kunnen we eindelijk rustig gaan slapen. We hoeven nergens bang voor te zijn want de wind is aflandig en als de mooring onverhoopt los zou laten dan dobberen we alleen maar de oceaan op in plaats van op de kust aan te spoelen. We voelen met de arme Donazita mee maar zijn wel blij dat we door zijn gegaan met fanatiek zeilen toen zij het opgaven (en dat wij een betere motor en schroef hebben) zodat we toch nog als tweede binnen konden komen! An en Ivan: good job met jullie Vaguebond!!

Aan land!

Dinghy parkeren
Dinghy parkeren
©
Niue
Bij de werf aangekomen moet je de dinghy met behulp van de elektrische hijskraan optakelen en netjes tussen de vakken parkeren! In het begin een gedoe maar na een beetje oefening kun je het hele proces gemakkelijk in je eentje afhandelen, zelfs als je een vrij zware dinghy hebt.

Als de zon de volgende ochtend opkomt is het opgeklaard en zien we voor het eerst Niue. Het is een koraaleiland dat door vulkanische activiteit lang geleden is opgestuwd uit de oceaan. De bovenkant van het eiland is vrij plat, het is een soort opgehoogd plateau van zo'n 30-60 meter hoog. Het is een zelfstandig klein landje met een omtrek van ongeveer 60 kilometer.

Inklaren in een busje
Inklaren in een busje
©
Niue
Inklaren in Niue is een fluitje van een cent; de betreffende ambtenaren komen met een goed humeur in een bestelbusje aanrijden, je stapt in, vult wat papiertjes in en klaar. Nadeeltje? Je lachrimpels verdiepen want de mannen zijn komisch en vrolijk ;-)

Het gehele eiland is mooi groen begroeid en de kustlijn is uiterst grillig, overal uitsteeksels en grotten. Ook onder water blijkt dat zo te zijn na een korte inspectieduik. Een inspectieduik, want als we onze Omweg aan een mooring toevertrouwen willen we altijd zelf controleren of de mooring wel degelijk verankerd is en het ziet er gelukkig prima uit. Er vertrekken wat boten dus Donazita kan nu gelukkig ook een mooring pakken.

Uiteraard moeten we eerst inklaren voor we aan wal mogen dus we roepen via de marifoon "Niue radio" op. We mogen gelijk inklaren want de douane is toevallig net op de kade, maar helaas moeten we de dinghy nog te water laten en deze hele procedure zal wat teveel tijd gaan kosten. De douane zal rond de middag opnieuw naar de kade komen en dat komt ons beter uit. Het inklaren is leuk: het bestelbusje waar de mannen mee komen is het "kantoor", de mannen zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam en vertellen over Niue. Niue is het kleinste land ter wereld, ze hebben zo'n 1500 inwoners waarvan meer dan de helft voor de overheid werkt. Wij blijken met Omweg net achter het regeringsgebouw te liggen; met een katapult zouden we vanaf de boot de regering kunnen beschieten.

Het bruine witte huis
Het bruine witte huis
©
Niue
Erachter zie je Omweg en andere zeilboten liggen.
Can collector
Can collector
©
Niue
Cruisers: bewaar je blikjes tot Niue!


Vriendelijk!

Fietsen is perfect in Niue
Fietsen is perfect in Niue
©
Niue
De wegen zijn vlak, we voelen ons wat dat betreft terug in Nederland op de fiets! Het is echt leuk om weer te fietsen en in Niue heb je heel veel "sea tracks", dat zijn vrij korte wandelingen vanaf de weg naar de zee die je door en naar interessante natuur leiden. Zo zien we op een dag talloze grotten en snorkelen we in talloze mooie poelen.
Wednesdays Womens Weaving
Wednesdays Womens Weaving
©
Niue
Samen met An (rechts) en Tanja (midden) gaan wij women naar de Womens Weavingsgroep. Het is een gezellige bedoening met veel gezang, gelach en geklets. Ondertussen leren we nog weven ook!!!

Niue mag dan het kleinste land ter wereld zijn, maar het is ook het vriendelijkste land ter wereld! Iedereen is aardig, naar elkaar en naar ons. Iedereen zwaait naar iedereen, en als je langs de weg loopt stopt er altijd gelijk iemand om je een lift aan te bieden. We wilden een keer een kilometer wandelen en in die tijd stopten er zes auto's om ons een lift aan te bieden. Een andere keer hadden we ergens in een cafeetje wat gegeten en wilden we terug liften naar de haven, maar de overgebleven cafebezoekers zagen dat er sinds ons vertrek na een kwartiertje nog geen auto's voorbij waren gekomen dus stapte er iemand speciaal in zijn auto om ons achterna te rijden en naar de haven te brengen....!

Criminaliteit kennen ze hier niet: In alle geparkeerde auto's staan de raampjes open en steken de sleuteltjes in het contactslot. We huren twee fietsen die geen slot hebben en zelfs na een nacht op de kade staan de fietsen er de volgende dag nog steeds. We huren een auto maar hoeven geen paspoort te laten zien, geen borg te betalen; het vertrouwen is hier levensgroot. De cruisers die het landje aandoen zijn geen bezoekers maar worden liefdevol "yachties" genoemd en opgenomen in de samenleving. Communicatie verloopt hier niet alleen via de telefoon (elk telefoonnummer bestaat hier in totaal uit slechts vier cijfers!) maar ook via de marifoon: Je kunt zo vanaf de boot de toeristeninformatie oproepen, de duikscholen, de douane, de yachtclub, enzovoorts. We nemen op het eiland geen mobieltjes mee maar handmarifoons.

image

De yachtclub is de tofste die we ooit hebben gezien: het is een echte club waar je altijd binnen kunt lopen, waar internet is, stopcontacten om je laptop enzo op te laden, waar je een biertje uit de koelkast kunt pakken en een praatje kunt maken en je mag zelfs de auto van de club gebruiken om bijvoorbeeld brandstof voor de boot te halen.

Camouflage
Camouflage
©
Niue
Door vissenogen ziet deze prachtige vis er vast niet vissig uit.

Niue is een geliefd vakantieoord voor avontuurlijke Nieuw-Zeelanders. Er zijn hier geen hotels maar alleen maar kleinschalige pensions. Maar vanwege deze toeristen kan het uit om restaurants op te zetten en die zijn er dan op Niue ook volop (hoewel het er misschien maar 10-15 zijn, voelt dat als veel omdat het maar zo'n klein landje is). We gaan naar het enige Indiaanse restaurant van het eiland waar we vaak voor 3.50 Euro voor de lunch een Roti halen, we gaan naar de beste (en enige) pizzeria van het land, eten de heerlijkste sushi en we gaan naar een gelegenheid waar ze plaatselijk voedsel serveren en live voorstellingen geven. Bij het uit eten gaan is het, net als in de rest van de Pacific, doodnormaal dat je je eigen drinken meeneemt. Inderdaad, je gaat naar een restaurant en je neemt je eigen pak wijn mee, de restauranthouder zorgt voor passende glazen. Voor ons was het een rare gewoonte maar eigenlijk is het heel logisch: je gaat naar een restaurant vanwege het speciale eten dat ze er serveren, maar doorgaans niet voor het merk wijn dat ze hebben. Wijn daar kun je ook zonder moeite zelf aan komen, daarvoor hoef je niet naar het restaurant. De in "het westen" gangbare verplichting om je drinken in het restaurant te moeten kopen zelfs al is het maar kraanwater is niet uitgevonden ten gunste van de klant maar is een soort koppelverkoop die voordelig is voor de horeca, net als de idiote verplichting om in een pretpark alles wat je wilt eten ter plekke voor veel te veel geld te moeten kopen. Nog even en je moet ook je schoenen van het restaurant of pretpark kopen om er naar binnen te mogen. Fijn dat er ook delen van de wereld zijn waar niet de commercie maar de klant centraal staat! Uit eten gaan wordt zo goedkoper waardoor we vaker uit eten gaan en zodoende verdienen de restaurants uiteindelijk toch nog net zo veel.

Walvissen en slangen!

Walvissen
Walvissen
©
SY Cattiva
Niue
In Niue zie je veel walvissen, vlak tussen de zeilboten! Dit is een moeder die haar kind voedt. Dat weet je als je ongeveer 10-15 minuten lang een staart omhoog ziet steken.

Het zijn niet alleen toeristen die Niue aandoen: ook de walvissen komen er graag. De walvissen worden streng beschermd; het is verboden om ze te benaderen. Dat hoeft gelukkig ook niet, want de walvissen zwemmen gewoon tussen de aangelegde boten door. De walvissen laten zich graag zien, sommige walvismoeders hebben net een kalf gebaard en tijdens het zogen dat per keer zo'n 15 minuten duurt neemt de moeder een typische houding aan waarbij de staart boven water steekt, wat toeschouwers ruim de tijd heeft om van het schouwspel te genieten. Zo'n kalf drinkt trouwens 500 liter melk per dag en weegt bij zijn geboorte al meer dan 1000 kilo. Het walvisseizoen loopt van juli tot oktober, waarin augustus de echt goede maanden zijn.

Tijdens Ilona's eerste snorkelsessie wordt ze belaagd door een waterslang die haar achtervolgt. Met grote moeite weet ze te ontkomen maar wanneer we aan de duikschool vragen hoe het zit moeten ze er een beetje om lachen. De waterslangen zijn uniek voor Niue, een soort nationaal symbool. Ze zijn inderdaad super giftig maar ze bijten mensen nooit, zelfs niet als je ze vastpakt. De slangen nemen de waterverstoring van de snorkelaar waar en komen alleen maar nieuwsgierig kijken wat er gaande is. Later zullen we nog veel van deze slangen zien en van "eng" worden ze na een tijdje vanzelf grappig en schattig! Het is jammer dat we niet in het paarseizoen hier zijn want dat is spectaculair om mee te maken; met honderden tegelijk zitten de slangen dan in een bepaalde grot. Ben je toevallig ook in de grot, dan kronkelen al die slangen om je heen!

image

Misa

Kokoskrab
Kokoskrab
©
Niue
Ja, een blauwe kokoskrab, een dier dat kokosnoten kan openbreken! Misa laat ons er een zien en we mogen hem vasthouden, wel heel stevig want als je dat niet doet en zijn knipschaar komt los dan kan deze krab je vinger er gemakkelijk afknippen! Prachtig dier he? Ze zijn er in meerdere kleuren en kunnen heel oud worden.

Op het informatiecentrum vinden we een foldertje van een oude man genaamd Misa. Hij laat zien hoe mensen vroeger wisten te overleven op Niue. We maken een afspraak en we krijgen een indrukwekkende rondleiding op zijn land. Hij laat zien hoe ze vroeger vuur maakten, hoe ze een ondergrondse bakoven gebruikten, en als lunch krijgen we een Papaya die gevuld is met kokossnippers, zo uit de natuur en het is een heerlijke maaltijd. Misa trekt een stuk schors van een bepaalde boom en laat ons ruiken. De geur is ons heel bekend maar we kunnen er niet op komen wat het is. Tot Misa zegt dat ze het sap gebruikten om wonden te ontsmetten. Nu herkennen we de geur: het is Dettol! We wisten eerlijk gezegd niet eens dat dit een product is dat van de bast van een of andere boom komt.

Kokospalmen waren heel belangrijk voor de vroegere bevolking; Misa noemt de boom "the tree of life". De kokosnoot zorde voor drinken en voor eten en van de lege noot kun je schepjes en kommetjes maken. De palmbladeren daar kun je een BBQ-rooster van maken omdat het heel hittebestendig is, je kunt er het dak en wanden van je hut van weven omdat de bladeren jarenlang goed blijven in weer en wind, je kunt er manden mee vlechten en van de stengel kun je een hittebestendige knijper maken om spullen mee uit de oven te halen.

Pandanus
Pandanus
©
Niue
De vorige dag is Ilona naar de weefklas geweest en ze is dan ook reuze geinteresseerd welk materiaal dat nu is dat wordt gebruikt voor het weven van onder andere manden. Het blijkt deze plant te zijn; pandanus. Koken, drogen, koken, drogen, snijden en weven maar!

Ons is echter opgevallen dat er overal kokospalmen staan maar dat de kokosnoten gewoon ongebruikt onder de bomen blijven liggen dus we vragen Misa hoe dat zit. Hij legt uit dat er wordt beweerd dat er in kokos veel vetten zitten en die zouden niet goed voor je zijn; je zou er dik van worden en diabetes van krijgen. Dus het traditionele lekkere eten dat we net bij de lunch hebben gehad wordt daarom niet meer door de bevolking gegeten maar aan de varkens gevoerd. Mensen kopen nu hun eten in de supermarkt want dat zou veel gezonder zijn.

Dracula
Dracula
©
Niue
Ilona wordt een vampier. Let op de tandjes en de nagels. Misa heeft twee tamme fruit bats (vleermuissoort) en probeert ons ermee te laten schrikken. Ha (half) mislukt ;-)

In de super- markten zien we dat mais, meel, zuivelproducten en aardappelchips populair zijn en er liggen veel Westerse producten met zelfs Nederlandstalige etiketten, maar de kokosnoten, papaya's en bananen blijven buiten liggen rotten of worden aan de varkens gevoerd. Misa begrijpt er niks van: als kokosnoten zo ongezond zouden zijn waarom zien we nu dan veel meer mensen met overgewicht en diabetes dan vroeger? Hij begrijpt er nog minder van als ik zeg dat we in Nederland veel bieten en mais verbouwen maar dat dit bij ons aan de veestapel wordt gevoerd en wij ondertussen in de supermarkt kokosnoten, bananen en ander tropisch voedsel kopen omdat dat zo gezond zou zijn. Vooral rond kokosproducten bestaat er een hele hype want het zou niet alleen gezond zijn om te eten maar ook om de olie op je huid of in je haar te smeren.

Het lijkt erop dat het gezonde verstand het heeft moeten afleggen tegen de commercie, een commercie die nu eenmaal niet graag heeft dat mensen rechtstreeks van het land eten maar erbij gebaat is dat mensen naar de supermarkt gaan. Dus ons eten wordt hier in de Pacific verkocht, het eten dat in de Pacific groeit dat wordt verkocht in Nederland. Het volk wordt wijsgemaakt dat wat je van ver haalt beter voor je is....

Grotten

Lichtdouche
Lichtdouche
Beam me up Scotty!

Niue staat bekend om zijn grotten en grillige landschap. Het is een mix van vulkanisch gesteente en koraal. Je kunt er dan ook geweldig wandelen, klimmen en klauteren en dat doen we er dan ook veel. De gemaakte foto's doen geen recht aan hoe het er werkelijk is om er te zijn, in lage grotten waar de zee naar binnen spuit, in hoge grotten die een venster vormen dat over de oceaan uitkijkt en waarin je een walvis voorbij ziet komen, snorkelend in grotten waar het zoete binnenlandse water het zoute water van de oceaan ontmoet wat voor heel speciale effecten zorgt, en dat alles omgeven door een tropisch woud.

Snorkelen in de grotten van de koningen
Snorkelen in de grotten van de koningen
©
Niue
Niue heeft veel poelen waar heel vroeger alleen koningen mochten komen. Frans is de koning te rijk dat hij hier nu lekker van de pracht in en buiten het water mag genieten.

Hetzelfde landschap vind je onder water. Al snorkelend en duikend rond de boot zien we al dat het landschap er onder water net zo uit ziet als het landschap er boven: diepe canyons, schakeringen van grotten, natuurlijke tunnels, enzovoorts. Je kunt er dan ook geweldig duiken wat we een aantal keer doen samen met de bemanning van de Vaguebond, maar in zo'n omgeving is het niet verstandig om op eigen houtje onder water in grotten te gaan rondpionieren. We hebben dan ook een spannende duik "besteld" bij een plaatselijke duikinstructeur maar de duik wordt iedere keer uitgesteld omdat de zee te onrustig zou zijn om de boot waarmee we zouden gaan duiken te water te laten. Want alles dat hier het water in moet wordt er met een kraan ingelaten en direct daarna er weer uitgetakeld. Ergens je bootje rustig aanleggen kan hier niet. We wachten het maar af en genieten ondertussen van de andere dingen die hier op Niue te doen zijn.

image

©
Niue

Hiep, Hiep, Hoera!!!

Verjaardagsfeestje
Verjaardagsfeestje
©
Ober
Niue
Groot feestje, hier eten we met zijn allen bij het Wash Away Cafe.

De dag voor Ilona's verjaardag blijkt de duik ineens te kunnen doorgaan. Enthousiast verzamelen we onze duikapparatuur en even later worden we opgehaald bij onze boot. De bemanning van Vaguebond gaat ook mee. Wanneer we aan de duik beginnen realiseren we ons dat volgens de Nederlandse tijd Ilona's verjaardag al is begonnen, dus de duik is een leuk verjaarskadootje! Het blijkt zelfs de mooiste en leukste duik te zijn die we ooit hebben gedaan! We beginnen bij "The chimney", een gat in de zeebodem waar je jezelf zigzaggend door naar beneden kunt laten zakken. Op zo'n 30 meter diepte kom je dan uit bij een uitgang op een lager plateau en een grot. We gaan de grot in en gewapend met duiklampen zien we daar allerlei bijzondere planten en dieren. We verlaten de grot en zwemmen door allerlei nauwe onderwater canyons. We lijken vogels die over en door het bijzondere landschap zweven. Wanneer de duikflessen bijna leeg zijn houden we een pauze en verruilen de flessen voor volle flessen voor de volgende duik. Nu gaan we een tunnel in, ontmoeten een haai die daar rustig ligt te slapen en blijft liggen slapen, en zwemmen door naar een grot die maar half gevuld is met water maar geen enkele andere toegang heeft dan via de onderwatertunnel. Door de golfbewegingen buiten aan het oppervlak varieert de waterspiegel in de grot op ritmische wijze en op dezelfde ritmische wijze wordt de lucht in de grot samengedrukt en weer losgelaten, waardoor in hetzelfde ritme het mistig wordt en weer opklaart. Het geeft een spookachtig effect.

Diepe donkere grot onderzoeken
Diepe donkere grot onderzoeken
©
Dragonsbane
Niue
Deze grot in het noorden van Niue staat niet aangegeven op de toeristeninformatie. Dragonsbane heeft hem bij toeval ontdekt en neemt ons op Ilona's verjaardag mee er naartoe. In de grot zelf ontdekt Ilona vervolgens nog een nieuwe gang, met een ondergrondse uitgang naar buiten!
(bijna) jarige jet
(bijna) jarige jet
©
Niue

De dag hierna is het in Niue pas echt Ilona's verjaardag. Ik heb een achtpersoons busje gehuurd en met de bemanning van Dragonsbane en Vaguebond vertrekken we naar een onbekende grot die door Tanja van de Dragonsbane is ontdekt. De bemanning van Echo Echo heeft een motorfiets gehuurd en zal ons volgen. Maar het is vooral de mannelijke helft van Echo Echo die avontuurlijk is en na een buitje zien we de motorfiets verdwijnen. We roepen ze op met de handheld marifoon maar ze vinden dat we moeten doorrijden en aan de stem valt te horen dat ze onderling even iets te bepraten hebben.

Het grottencomplex is geweldig mooi! Je kunt buiten snorkelen in kristalhelder water, je kunt de grot in zwemmen en na onderzoek ontdekt Ilona dat je diep binnen in de grot via een lange gang naar een ander meertje kunt wandelen/kruipen. Het is volkomen donker op een blauwig lichtje na. Er is kennelijk onder water een uitgang naar buiten en na dapper onderzoek blijkt dat je inderdaad door onder water te zwemmen naar buiten kunt komen en dan bij het rif uitkomt. Ilona's dag kan nu al niet meer stuk!

Taart!
Taart!
©
Dale Dragonsbane
Niue
Na de super geslaagde dag bakte Tanja van Dragonsbane ook nog taart in de avond, hoe schattig!! En een mooie lokaal gevlochten waaier van Vaguebond en Dragonsbane gekregen ook nog, lief he.

Na de wandeling rijden we terug en op de kade ontmoeten we weer de bemanning van Echo Echo die nu toch wel graag meewil met onze bus. We gaan lunchen bij het "Wash Away Cafe", een van de weinige gelegenheden die hier op zondag open is. Het eten is er goed en ook hier is het landschap geweldig mooi en het water aanlokkelijk. Dus even later liggen we allemaal te snorkelen in het water. Het wordt al donker wanneer we bij de boot aankomen. Maar de dag is nog niet voorbij: Tanja van de Dragonsbane heeft een taart gebakken en nodigt ons uit om samen met Vaguebond bij hen aan boord nog een kleine party te houden! We maken het niet te laat omdat we de volgende dag 's avonds willen vertrekken naar Tonga en we nog veel te doen hebben om het vertrek mogelijk te maken. Uiteindelijk blijkt de volgende dag dat er te weinig wind is en vertrekken we toch niet naar Tonga en genieten we nog een vijftal dagen van Niue voordat er een geschikt weersgat komt om prettig zeilend Tonga te bereiken!

Foto's van het duiken, overige foto's en Ilona's verjaardag:


Reacties

Naam:
Email:
Tekens over:


Weer een ontzettend leuk geschreven blog.. en jaloersmakende foto's!! Tjonge...... wat hebben jullie het slecht!! Nee echt,.. super om jullie op deze manier te volgen! Liefs uit Portugal!
1
0

Prachtig verslag en dito foto's!
1
0

Wat een ontzettende mooie weergave weer van alles wat jullie zien en beleven ,het is zo gezellig en ook interessant om te lezen en te bekijken .ik heb er weer van genoten ,dank jullie en op naar het volgende verslag ..
1
0

Weer heel leuk om te lezen! Mooie foto's! Wat gaaf om daar te duiken.. Ik kijk uit naar de volgende blog. Dikke kus
1
0

Allereerst ook van mij alsnog hartelijk gefeliciteerd met je 37ste lente Ilona! Wat een schitterende reportage weer en wat een contrast met de vorige 'rotte appel'. Daar doe je het allemaal voor en het contrast is nodig om het verschil tussen mooi en lelijk te blijven waarderen. Anders wordt het allemaal maar gewoon. Wat zal het wennen zijn als jullie later in het jaar weer in Odoornerveen arriveren. Stel dat dus nog maar even uit want het is hier weer eens herfst en de kachel brandt alweer.
1
0

Beter laat dan niet, maar Ilona als nog van harte gefeliciteerd! Dikke knuffel van ons en we proosten er nog op. Wat een prachtige rapportage weer met super foto's, schitterend gewoon. Raar om te lezen dat mensen op zo'n mooi eiland naar de supermarkt gaan zeg, vreemde wereld toch. Wij wachten met smart op het volgende verhaal top, veel liefs en groetjes van ons allemaal.
2
0

contact