Inloggen

Laura en Frank in de Caribbean Hoe onze nieuwe boot veranderde in een duikboot

Laura en Frank
Laura en Frank
©
BVI Trellis Bay

Een van de redenen dat we voor een catamaran kozen als ons nieuwe huis, is dat het daarop veel prettiger is voor andere mensen om bij ons vakantie te vieren. Wij vinden het super gezellig als er iemand komt en we keken bijzonder uit naar het bezoek van (dochter) Laura en haar vriendje Frank. Laura en Frank hadden net hun duikbrevet gehaald dus toen wij op het radionetje in St. Maarten hoorden dat iemand zijn duikcompressor te koop aanbood, konden wij even later onze boot met recht een duikboot (nou ja duikersboot) noemen. Speciaal voor ons schreef Laura deze nieuwe aflevering van onze blog. Laura, bedankt voor je verslag en we vonden het echt heel erg fijn dat jullie er waren!!!

Laura Veldman:

Op 7 mei was het eindelijk zover: we (Frank en ik) gingen op vakantie naar Frans (mijn vader) en Ilona, die op dat moment met de boot bij Sint Maarten lagen! Op dat moment was het nog behoorlijk koud in Nederland – een winterjas nog nodig – en we zagen dan ook enorm naar onze vakantie uit! We vertrokken vanaf Schiphol. We waren al snel door de douane en alles heen, en al gauw konden we boarden. Na een rustige vlucht van zo’n 9 uur landden we om 16:30 (lokale tijd) dan eindelijk op Sint Maarten!

St. Maarten

Leguaan
Leguaan
©
Sint Maarten
Ergens op een steiger in de lagoon zien we deze leguaan die lekker in het zonnetje aan het chillen is.

Zodra we het vliegtuig uit stapten was het meteen duidelijk dat we nogal overdressed waren. We hadden natuurlijk nog een lange broek en dichte schoenen aan… Na een korte wachttijd bij de bagageband konden we eindelijk doorlopen waar we werden opgewacht door mijn vader en Ilona. Het was super om elkaar weer te zien! Na een kort welkom gingen we gauw naar de boot – het was enorm warm in de ontvangsthal! Buiten was het natuurlijk nog veel warmer, maar toen bekroop het vakantie gevoel ons echt! Bij de bushalte hielden we een busje aan wat ons voor een paar dollar naar de haven bracht. Vanuit de haven zijn we met de dinghy naar de boot gevaren. Onderweg was er al veel te zien, het is zo’n verschillend landschap ten opzichte van Nederland! Eenmaal op de boot hebben we ons gauw omgekleed, en daarna de boot bekeken. Wat een gezellige uitstraling en wat een verschil in ruimte ten opzichte van Omweg! Na een gezellige sundowner op het dek zijn we al gauw naar bed gegaan. Op Sint Maarten wordt het al vroeg donker, en we waren ook erg moe van de reis.

Gespikkelde adelaarsrog
Gespikkelde adelaarsrog
©
Sint Maarten
Op de bodem zwemt een gespikkelde adelaarsrog over het gras.

De volgende ochtend zijn we meteen gaan varen! We gingen op weg naar Tintamarre. een onbewoond eiland een paar uur varen vanaf Sint Maarten. Het eerste stuk voeren we over prachtig blauw water langs Sint Maarten. Bij Sint Maarten hebben we nog een tussenstop gemaakt om te snorkelen (en af te koelen van de hitte). Deze snorkelplaats is ook een bekende tussenstop voor boten met toeristen, waardoor er al veel mensen in het water lagen toen we aankwamen! Gelukkig gingen ze net weg toen wij klaar waren om te gaan zwemmen, en hadden we alle vissen voor onszelf! :-D Bewapend met flippers, snorkel, masker en brood gingen we het water in. Eenmaal in het water werden we meteen verrast door een kadootje – onder ons zwom een prachtige eagleray! Hij was rustig aan het eten op de bodem (zo’n 10 meter onder ons). Een prachtig gezicht! Toen we verder zwommen duurde niet lang voor we de volgende ray zagen. Dit keer was het een "gewone" stingray. Deze was zich aan het ingraven op de bodem, wat een enorme stofwolk tot gevolg had en we hem niet meer konden zien.

Visjes!
Visjes!
©
Sint Maarten
Geen tekort aan visjes op deze plek :-D

Terwijl we verder zwommen zag ik een schooltje vissen vlak onder het wateroppervlak zwemmen. Het waren hele vreemde vissen met een hele lange onderkaak. Achteraf kwam ik erachter dat deze vissoort Ballyhoo heet! Ze kwamen naar ons toe en bleven meezwemmen, blijkbaar hadden ze honger! Ik had het brood boven water in mijn hand, dus ik brak wat af om ze te voeren. Sommige ballyhoo waren erg dapper, ze aten zo uit mijn hand! Tenminste, als ik niet teveel bewoog ;-) Het duurde niet lang of de andere vissen hadden door dat er voer was… Er kwamen enorme scholen vissen aanzwemmen, waaronder Sergeant Majors, Yellowtail Snappers en nog veel meer! Ze wilden allemaal eten, maar durfden niet uit de hand te eten en sommige durfden niet eens dichtbij te komen. Gelukkig maar, want we hadden ook niet genoeg brood mee! Er waren echt ontzettend veel vissen, soms konden we elkaar niet zien doordat er teveel vissen tussendoor zwommen!

Toen het brood op was zwommen we nog even rond om te kijken of er nog meer vissen en koraal waren. Ondertussen zwommen alle vissen die we hadden gevoerd met ons mee… Heel apart om mee te maken! Op de rotsen groeide her en der wat koraal, maar jammer genoeg niet veel. We hebben nog wel veel andere soorten vissen gezien, Parrotfish, Triggerfish, Trunkfish en zelfs een mooie puffer (en natuurlijk nog meer, het is allemaal teveel om te benoemen!). Na het snorkelen gingen we weer verder naar Tintamarre.

Ballyhoo
Ballyhoo
©
Sint Maarten
Hier zie je goed hoe zo'n vis eruit ziet. De onderkaak is heel lang en spits, de bovenkaak is 'normaal', hij heeft zijn mond hier een klein beetje open. Op de punt van de onderkaak zit een rode stip.

Tintamarre

Sundowner op Tintamarre
Sundowner op Tintamarre
©
Sint Maarten, Tintamarre
Onbewoond eiland. Wit strand. Verlaten, op heremietkreeftjes en krabbetjes na. Wijn. Zon. Zee. Een afsluiter van een geweldige eerste vakantiedag!

Eenmaal bij Tintamarre aangekomen was het erg druk, maar we hadden geluk! De meeste boten waren net aan het vertrekken, dus we hoefden maar even te wachten tot er een mooring vrij was. Eenmaal gemoord zijn we meteen naar het strand gezwommen. Op het was het vergeven van de heremietkreeften! Ze zaten echt overal tussen de struiken, en sommige dappere kreeftjes liepen over het zand. Ze waren erg schuchter en schoten meteen hun huisjes in als je dichterbij kwam. Sommigen gingen zelfs blazen als een kat als je ze oppakte! Een paar heremietkreeftjes die we oppakten waren niet zo bang, en die durfden op een gegeven moment zelfs over onze handen te lopen. Het was een heel apart gevoel, ze hebben een soort scherpe punten onderaan hun pootjes zitten die heel apart voelen op je huid. Het was wel heel spannend, want ze hebben gevaarlijk uitziende klauwen die best weleens zeer zouden kunnen doen als ze besluiten je te knijpen – gelukkig is dat niet gebeurd ;-)

Mr Heremietkreeft
Mr Heremietkreeft
©
Sint Maarten, Tintamarre
Stoere Laura met een grote heremietkreeft. Frank en Laura durven ze allebei gewoon over hun armen te laten lopen.
Mooie zonsondergang
Mooie zonsondergang
©

Toen het donker werd zagen we op het strand ineens kleine bultjes zand ontstaan. Eerst zagen we niet waardoor, maar het bleken het kleine zandkrabbetjes te zijn! Soms zagen we in de bultjes zand ineens twee oogjes omhoog komen, even rondkeken, waarna er ineens een beetje zand wegvloog... Soms kwamen ze een stukje uit hun holletje om het losse zand wat verder weg te duwen. Hoe donkerder het werd, hoe verder ze van hun holletjes weg durfden te gaan. Ze waren wel heel schuchter, telkens als we een beweging maakten schoten ze meteen terug naar hun holletje! Toen het donker was zijn we weer terug naar de boot gezwommen, waarbij we een vreemd verschijnsel zagen. Bij elke beweging vlogen er allemaal groene vonken bij ons vandaan! Heel apart, en heel mooi om te zien!

St. Eustatius

Frank en Laura bij het anker
Frank en Laura bij het anker
©
St Eustatius
Het eindpunt van deze duik, een van de oude ankers. Hier zie je het niet omdat het anker op een zandplaat ligt, maar het koraal op St. Eustatius is in heel goede, gezonde staat. We zagen tijdens de duik heel veel verschillende soorten hard en zacht koraal en het barstte van de verschillende soorten vis en andere dieren. Erg mooi!

De volgende ochtend zijn we verder gevaren naar St. Eustatius. Ditmaal werden we wat zeeziek. Alsof dat nog niet erg genoeg was, ging het onderweg ook nog eens ontzettend hard regenen! Toen we aankwamen op St. Eustatius was de zee lekker rustig en was het weer droog. Op de bergen liepen overal (wilde) geiten, heel apart om te zien! Die lopen daar blijkbaar gewoon los. Door de regen was het jammer genoeg enorm benauwd geworden, maar het was wel een prachtig eiland om te zien!

We zijn ook meteen naar een duikschool gegaan om een duik te regelen. Op St. Eustatius mag je alleen duiken met een lokale instructeur, maar dat vonden we geen probleem. Frank en ik hadden ons duikbrevet nog maar net gehaald, dus dit zou onze eerste echte duik zijn, en dan ook nog in het buitenland en in de zee.. Nogal spannend! De duik die ons werd aangeraden was Double Wreck, een mooie vlakke duik waar weinig stroming staat. Het verhaal was dat er twee schepen lagen. ’s Avonds, toen iedereen dronken was, kregen de kapiteins ruzie en hebben ze elkaars schepen gezonken. Nu liggen alleen de twee ankers er nog. Het was een leuke duik: inderdaad mooi vlak, weinig stroming maar wel heel veel vissen en koraal! We gingen langs een mooring naar beneden, waar we tussen de “plakken” koraal uitkwamen. Er waren veel vissen te zien: veel squirrelfish, trunkfish, wat kleine puffers, een moray eel... En nog veel meer! Tijdens de duik kwam er ook – schijnbaar vanuit het niets – ineens een seaturtle vlak naast ons zwemmen! Als we hadden gewild, hadden we hem zo aan kunnen raken!

Wie bekijkt wie
Wie bekijkt wie
©
St Eustatius
Er komt een Hawksbill turtle aangezwommen, volledig op zijn gemak komt hij ons bekijken
Hij bekijkt ons voornamelijk, zo voelt het!
Hij bekijkt ons voornamelijk, zo voelt het!
©
St Eustatius
Gezien, doei maar weer!
Gezien, doei maar weer!
©
St Eustatius

Saba

Olifantsoor (Alocasia) in het wild
Olifantsoor (Alocasia) in het wild
©
Saba
Menig Alocasia-houder zal jaloers zijn op de kwaliteit en glans van de hier in het regenwoud groeiende planten. Laura is geen ukkie maar verdwijnt bijna volledig achter dit imposante blad.

Daarna zijn we naar Saba gegaan. Jammer genoeg hadden we weer last van zeeziekte en regen. In de stromende regen hebben we een mooring opgezocht en gemoord. Daarna zijn we de kajuit ingevlucht en hebben we de rest van de middag spelletjes gedaan.

De volgende ochtend zaten we al vroeg met z’n vieren in de dinghy om in te klaren, te wandelen en (wederom) een duik te plannen! Gelukkig was het droog waardoor we kwamen droog in de haven aankwamen. Ook op Saba mag je alleen onder begeleiding van een lokale instructeur duiken, dus hebben we voor dezelfde middag al een duik gepland. Dat betekende wel dat we op moesten schieten met wandelen! Met een taxi zijn we de berg op gegaan, naar het regenwoud toe. Zo’n beetje aan de andere kant van het eiland stapten we uit bij een wandelroute. Het was een lange wandeling waar we zeker geen tijd voor hadden, maar omdat Ilona de wandeling al kende en hem heel mooi vond, gingen we hier een stukje van doen om daarna weer terug te gaan. Het regenwoud is heel apart om te zien, zeker als je eerst onderaan het eiland bent geweest. Onderaan het eiland is het heel erg droog, en er groeien bijna alleen maar rots- en vetplanten. Het regenwoud daarentegen is zoals je een regenwoud zou verwachten – nat, warm, overal vogels, lianen, dichte begroeiing, enorme planten/bladeren... Prachtig om te zien!

He Tarzan she Jane
He Tarzan she Jane
©
Saba
Ze houden nu even pauze maar je had Tarzan en Jane net moeten zien slingeren in de lianen!!

Op de terugweg besloten we om op Saba te lunchen dus zochten we een leuk restaurantje uit. We hebben er heerlijk gegeten, maar toen we er eenmaal zaten en eten hadden besteld, kwamen we erachter dat we meer haast hadden dan we dachten... Gelukkig was de bediening heel aardig, en hebben een taxi voor ons gebeld die ons weer terug naar de haven zou brengen!

De duikschool waar we de duik hadden geregeld was zo aardig om ons bij de boot op te halen waardoor we uiteindelijk genoeg tijd hadden om ons klaar te maken. We bleken ook nog eens vlakbij de boot te gaan duiken, dus we konden bijna meteen het water in!

Duiken tussen koraalbergen
Duiken tussen koraalbergen
©
Saba
Dit zijn geen rotsen maar eeuwenoude bergen van op elkaar gegroeid koraal! Als de kwaliteit van de foto beter zou zijn geweest, zou je zien hoe mooi en hoeveel verschillende soorten koraal hier zitten.

De duik was ontzettend gaaf! Er waren twee stenen "pilaren" die uit de zeebodem omhoog rezen. Op de pilaren groeit allerlei koraal en er is dus ook heel veel zeeleven! We moesten langs een van de pilaren afdalen, waarbij we goed moesten uitkijken dat we het koraal niet aan zouden raken! Gelukkig is dat niet gebeurd en waren we snel beneden. We keken meteen onze ogen uit, het koraal hier was veel mooier dan op St. Eustatius en er waren veel meer verschillende soorten vissen. Grappige visjes die half paars en half geel waren, squirrelfish (die zitten daar overal in rotswanden en dergelijke), jackfish, seaturtles, een moray eel, lobsters... Vooral de lobsters waren enorm! Eerst zagen we er een aantal die zo’n 40-50 cm lang waren, maar aan het eind van de duik zagen we er zelfs een die nog veel groter was! Hij was misschien wel een meter lang... Tijdens deze duik zagen we ook onze eerste barracuda’s! Gelukkig trokken ze zich niets van ons aan!

De volgende ochtend hebben we "The Ladder" van Saba beklommen. Dat is een trap met 900 treden die bij het eiland omhoog gaat – vroeger was dit de enige route het eiland op. Om 7 uur ’s ochtends zijn we aan de klim begonnen omdat het dan nog niet zo warm was, en om 9 uur waren we weer beneden. De klim was soms best zwaar, maar het was wel heel mooi! We liepen tussen de bomen door, en overal zaten hagedissen en vogels. We hebben zelfs een kolibrie gezien, en op de terugweg een paar slangetjes. Ze werden net wakker om op te warmen in de zon :-)

Oversteek van Saba naar Sint Maarten
Oversteek van Saba naar Sint Maarten
©
Saba Sint Maarten

Later zijn we weer terug naar Sint Maarten gevaren, om daarna door te varen naar de BVI’s (British Virgin Islands) om daar de laatste week van onze vakantie door te brengen. Op Sint Maarten zijn Frank en ik nog met zijn tweeën naar de beroemde markt geweest. Het is erg makkelijk om daar te komen, overal rijden busjes die je voor een paar dollar naar de markt en/of naar Maho beach brengen. Maho beach is het strand waar vliegtuigen heel laag over het strand komen om te landen. Op de markt zijn ontzettend veel kraampjes waar ze leuke kleren, sieraden en andere dingen verkopen. De verkopers willen hun waar graag kwijt, maar gelukkig zijn de meeste niet heel erg opdringerig. Sommige verkopers zijn bereid om heel ver te zakken met de prijs, maar als je het te duur vindt kan je het altijd nog bij een ander kraampje proberen: de meeste kraampjes hebben allemaal dezelfde spullen! Daarna zijn we door gegaan naar Maho beach. Toen we aankwamen zou er net een vliegtuig gaan landen. Je kon het vliegtuig nog niet zien, maar er kwamen allemaal bussen met toeristen aan die snel het strandje werden "moesten". Het hele strandje stond VOL... vooral op de plek waar borden stonden met "DANGER, DON'T STAND HERE". De mensen die hier stonden, vonden het toen het vliegtuig landde toch niet meer zo leuk… Massaal renden ze het water in om aan het zand te ontsnappen! Toen het vliegtuig was geland en iedereen zich een beetje had afgeklopt, kwamen alle tourguides er weer aan om iedereen gauw weer de bussen in te krijgen. Het strand was ineens leeg!

British Virgin Islands

Laura in een kokospalm
Laura in een kokospalm
©
BVI's Salt Island
Frank blijkt een enorm goede worp te hebben en in staat te zijn kokosnoten uit de boom te gooien!

We zijn ’s avonds vertrokken naar de BVI’s zodat we de hele nacht door konden varen om de volgende ochtend aan te komen. Frank en ik hadden de eerste nachtwacht van 19-23, daarna zouden mijn vader en Ilona beide nog een deel van de nacht doen. In het begin ging het prima. Het was even spannend met een olietanker die ons pad zou kruisen, maar gelukkig was de olietanker veel sneller en was er geen enkel probleem. Jammer genoeg werden we beiden weer zeeziek toen het donker was. Dat was ook niet zo raar, want er was geen maan waardoor we geen horizon zagen.

De volgende ochtend werden we al vroeg wakker en waren de eilanden van de BVI’s al dichtbij! Na het ontbijt waren we al bij de haven om in te klaren, en we hoopten dat er hier ook een duikschool was waar we gear konden huren. Er zijn ontzettend veel mooie duikplekken op de BVI’s, dus we wilden nog wel een paar duiken maken! Helaas bleek het belachelijk duur om daar gear te huren (even duur als duiken inclusief instructeur op Saba en St. Eustatius!) dus dat hebben we niet gedaan. We hebben wel een mooie kaart met alle duikplekken op de BVI’s gekocht, waar we uiteindelijk heel veel aan hebben gehad! We besloten om maar omstebeurt met de gear van mijn vader en Ilona te duiken. Gelukkig hebben ze een duikcompressor aan boord, waardoor we de duikflessen steeds konden vullen! Terug op de boot hebben we meteen met z’n allen de kaart bekeken en wat duiken die ons heel leuk uitgekozen. Aan de hand daarvan kozen we ankerplekken uit en we vertrokken meteen naar de eerste! Er waren zoveel prachtige duiken dat we geen tijd wilden verspillen ;-)

De eerste duik die we hadden uitgekozen was een gemakkelijke duik bij een vliegtuigwrak (Airplane Wreck & Coral Gardens). Dit zou de eerste duik worden voor Frank en mij met zijn tweeën. Het was best spannend, maar natuurlijk is alles goed gegaan! De duik was niet heel spectaculair, maar er zaten wel veel vissen en we zagen zelfs een enorme eagleray voorbij zwemmen!

Laura in de Baths
Laura in de Baths
©
BVI's Virgin Gorda
De Baths is een verzameling reusachtige stenen die gangen en 'kamers' creeren. Aan de zeekant kun je ook nog mooi snorkelen.

De volgende ochtend zijn we naar The Baths gegaan. Dat is een populaire plek waar je geweest MOET zijn als je bij de BVI’s bent geweest! Het staat bekend om zijn enorme rotsformaties waar een heel gangenstelsel in en op is ontstaan. Het was even zoeken naar de goede plek – de hele kust was ontzettend druk – maar uiteindelijk hebben we het gevonden! We hebben de wandelroute, of eigenlijk beter gezegd de klimroute, gelopen maar dat ging niet zonder slag of stoot! Op sommige plekken kon je meerdere kanten op, en was het maar gokken welke kant de juiste was... Er waren namelijk overal paden ontstaan door alle mensen die al eerder verkeerd waren gelopen! De route zelf was ontzettend gaaf om te lopen, het was gevormd door enorme rotsblokken die in der loop van tijd door de vulkaan naar beneden zijn gerold. Tijdens de route moesten we her en der door water heen en over steile rotsblokken klauteren. Het was een hele mooie, en gave, route om te lopen met mooie uitzichten! Aan het eind van de route was een prachtig lichtblauw stuk zee waar je in kon zwemmen.

Eenmaal terug op de boot zijn we naar de volgende ankerplek gevaren. Deze ankerplek lag tussen een aantal mooie duikplekken in, waardoor we alle kanten op konden! De mooring die we hadden uitgekozen lag bij een onbewoond strand, wat we natuurlijk ook nog even moesten verkennen. Helaas was er niet veel te verkennen, want het strand was vergeven van scherpe stukken (dood) koraal en was omringd door struiken met scherpe punten. We konden hier wel heel mooi schelpen zoeken! We hebben een hand vol schelpen geraapt, waarna we weer naar de boot zwommen. Gelukkig hadden we een (waterdichte) tas bij ons waar we ze in konden stoppen!

The Baths
The Baths
©
BVI's Virgin Gorda

RMS Rhone

Op weg om te duiken
Op weg om te duiken
©
BVI's Salt Island
Laura en Frank samen op pad om te gaan duiken

In de buurt van de mooring lag ook het wrak van de RMS Rhone, een stoomschip wat daar in 1867 is gezonken. We hadden gehoord dat het een prachtige duiklocatie was dus dat wilden we natuurlijk wel voor onszelf zien! Het wrak is bij het zinken in twee stukken gebroken, en de twee delen liggen een stukje van elkaar af. Omdat we zelf gingen duiken, zonder een instructeur/duikersboot, wisten we niet precies waar het wrak lag. Gelukkig was er aan de boeien we te zien in welke richting we (onder water) moesten zwemmen. Het was even zwemmen, maar toen kwamen we aan bij het eerste deel van de RMS Rhone! Het was een mooie duik, en we hebben enorme French angelfish en puffers gezien! De puffers hadden een hoofd zo groot als dat van een middelgrote hond! Echt enorm, en prachtige vissen om te zien! Er groeide ook mooi koraal op het wrak, maar niet zo mooi als we hadden verwacht. Wel ontzettend indrukwekkend om zo’n wrak te bekijken. Die eerste duik konden we het tweede deel van het wrak niet vinden – blijkbaar was het zicht wat minder of hebben we niet goed opgelet – maar dat vonden we wel jammer!

Helaas zit het er weer op
Helaas zit het er weer op
©
BVI's Trellis Bay
Het bordje richting airport (Beef Island) ziet er mooi uit maar we zijn allemaal verdrietig dat het er weer op zit!

Ik heb de volgende dag nog een keer naar de RMS Rhone gedoken met mijn vader, en toen kwamen we weer bij het eerste deel van de RMS Rhone uit. Nu was het zicht blijkbaar beter, want nu zag ik het tweede deel wel liggen! Hier zijn we natuurlijk ook naartoe gezwommen, en dat was het zeker waard! Het tweede deel was veel meer zoals ik me had voorgesteld hoe een wrak eruit ziet! Dit deel lag meer in puin dan het andere gedeelte, maar het was ook veel meer overgenomen door de natuur. Er groeide overal koraal in allerlei kleuren; groen, geel, paars, blauw… Echt allerlei kleuren, maten en vormen! Echt prachtig. Jammer genoeg zwommen er dit keer geen enorme puffers rond, maar we zagen de French angels – en allerlei andere vissen – wel!

Nu moest ik het tweede deel natuurlijk ook aan Frank laten zien, dus heb ik de duik nog een keer gedaan! :-D Dit keer zagen we juist heel veel van die grote puffers, ze blijven fantastisch om te zien! Frank vond het tweede deel van het schip ook veel mooier om te zien met al het koraal en vissen. Jammer genoeg hadden we doordat we bijna moesten vertrekken geen tijd meer voor nog meer duiken, anders hadden we wel nog vaker willen duiken! Niet alleen bij de RMS Rhone, maar ook bij alle andere duikplekken die ons nog fantastisch leken.

We hebben een super vakantie gehad, waarin we veel hebben gedaan en prachtige dingen hebben gezien! Vooral de BVI’s zijn een echte aanrader om naartoe te gaan, zeker als je een boot hebt waarmee je tussen de verschillende eilandjes kan hoppen!

Cheers, tot de volgende keer!
Cheers, tot de volgende keer!
©
BVI's Cooper island

Reacties

Naam:
Email:
Tekens over:


Frans en Ank Veldman
Prachtig geschreven verslag ,ook de foto's zijn zo mooi genomen!
4
0

Weer een mooi geschreven verhaal! En we zijn vooral niet jaloers.
3
0

Leuke super enthousiaste story. Leek wel wat op een aflevering van National Geographic. Kan me goed voorstellen dat jullie duikvakantie om gevlogen is en dat je met weemoed weer bent vertrokken. Dat doen jullie t.z.t. vast nog wel een keertje over ergens in Frans Polynesië.
4
0

Je kunt wel zien van wie je het schrijven hebt, super leuk ga zo door! Ik zou gaan voor meer trips, is meer leuke verhalen!
4
0

Leuk verhaaltje Lau!
2
0

Thanks! De volgende blog mag jij het proberen! ;-)
4
0

contact